9 Aralık 2013 Pazartesi

GİRESUN HAYATIM

Uzun zamandır yazmamıştım,belkide o yüzden bu kadar gerginimdir bilmiyorum.

 Giresun'da 2 sene geçirdim ve gerçekten herşeyin ne olduğunu o zaman anladım.En başta aile özlemini, anne kıymetini anladım.Ablam annemin yokluğunu hiç aratmadı diyebilirim, ikinci annemdi o benim.Çocukluğumdan beri benim üstümde emeği o kadar çok ki nasıl ödeyebilirim bilmiyorum.Eniştem var birde tabiki, yeri geldiğinde bir babam , yeri geldiğinde abim, yeri geldiğinde arkadaşım oldu derdimi dinledi öğüt verdi. O ikisinin yeri çok farklı benim için herkes bir yana onlar bir yana.Birde Kemal abi var eniştemin kardeşi, 2 sene aynı odayı paylaştık beraber altlı üstlü yattık. Abim gibidir oda, pes oynardık sürekli, oturur konuşurduk.Hiç bir zaman birşeyini esirgememiştir benden.Bilgisayarını kendi bilgisayarım gibi kullanırdım.

 Giresun'u sevmiştim çünkü küçük bir yerdi pek gezilecek yeride yoktu aslında, ama insanları gerçekten çok iyilerdi yada benim tanıdıklarım diyelim öyleydi. Hayatımdaki en sağlam dostlukları kurduğuma inanıyorum orada.Giresun Lisesinde iki sene okudum baya bir arkadaşım oldu, Ordu'luyum diye hiç bir zaman hiçbir şekilde beni dışlamadılar yada ne bileyim hor görmediler. Giresun'a gitmeden önce Giresun'lular Ordu'luları sevmez diyorlardı ama bana bu oraya gittiğim zaman yalan olduğunu gösterdi.

  Oğuz Söğünmez biz kendi aramızda inek derdik ama kimse neredeyse sebebini bilmiyordu.Hiç bir zaman kızmazdı inek diye hitap edilmesine. Saadettin Çolak biz kendi aramızda sado derdik. Bunlarla yeri geldi yan yana sarılarak uyuduk,yeri geldi beraber yemek yedik, beraber ağladık, beraber güldük beraber eğlendik. Hiç bir zaman aramızda paranın lafını yapmadık, hiç bir zaman aramızda bir küslük kızgınlık olmadı. Şimdi inek Ankara'da  sado Giresun'da ben ise Kocaelin'de mesafeler ayırdı bizi belkide ama inanıyorum sevgimiz hiç değişmedi.Tatillerde gittiğimde evde kalmıyordum neredeyse bi onlarda bi onlarda kalırdık. Tabi birde Abdulrakip Erol girdi son zamanlarda hayatıma. Aslında o inek'le çocukluk arkadaşıydılar. Başka arkadaşı yoktu inekten başka ama işte son zamanlara doğru bizde çok yakınlaşmaya başlıdık şimdi inek ve sado benim için neyse rakip'de öyledir. Benim Giresun'da en sevdiğim insanlar bunlar onlar,benim için öz kardeş gibidirler.

Giresun hayatım bu kardeşlerimle gelip geçti. Bazen lise hiç bitmesin istersiniz ya bir sebebi vardır ya herkes için, işte benimde sebebim bu dostluklar. Neyse ki birbirimizden hiç kopmadık,
 hala sorunlarımızı birbirimize anlatıyoruz her ne kadar eskisi gibi olamasakta yine beraberiz.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder